jī yǎn
鸡眼jī dīng
鸡丁jī shè
鸡舍jī jiān
鸡奸jī guān
鸡冠jī xīn
鸡心jī lóng
鸡笼jī máo xìn
鸡毛信jī wěi jiǔ
鸡尾酒jī líng gǒu suì
鸡零狗碎jī fēi dàn dǎ
鸡飞蛋打jī chóng dé shī
鸡虫得失jī chóng dé sàng
鸡虫得丧jī pí gē da
鸡皮疙瘩jī máo suàn pí
鸡毛蒜皮jī tún zhī xī
鸡豚之息jī shǔ zhī shàn
鸡黍之膳jī xiōng guī bèi
鸡胸龟背jī quǎn bù níng
鸡犬不宁jī quǎn bù jīng
鸡犬不惊jī míng qǐ wǔ
鸡鸣起舞jī bù jí fèng
鸡不及凤jī máo dǎn zǐ
鸡毛掸子jī quǎn bù liú
鸡犬不留jī cháng gǒu dù
鸡肠狗肚jī qī fèng cháo
鸡栖凤巢jī fēi gǒu jiào
鸡飞狗叫jī míng ér qǐ
鸡鸣而起jī míng gǒu dào
鸡鸣狗盗jī quǎn wú jīng
鸡犬无惊jī pí hè fā
鸡皮鹤发jī wù xiāng zhēng
鸡鹜相争jī quǎn shēng tiān
鸡犬升天jī fú hú luǎn
鸡伏鹄卵jī gǔ zhī chuáng
鸡骨支床jī shǔ shēn méng
鸡黍深盟jī tóu yú cì
鸡头鱼刺jī wù zhēng shí
鸡鹜争食jī shī niú cóng
鸡尸牛从jī fēi gǒu cuàn
鸡飞狗窜jī fēi gǒu zǒu
鸡飞狗走jī fēi gǒu tiào
鸡飞狗跳jī míng gǒu fèi
鸡鸣狗吠jī quǎn xiàng wén
鸡犬相闻jī quǎn jiē xiān
鸡犬皆仙jī quǎn bù wén
鸡犬不闻jī míng jiè dàn
鸡鸣戒旦jī míng hòu dàn
鸡鸣候旦jī míng quǎn fèi
鸡鸣犬吠jī kǒu niú hòu
鸡口牛后jī shēng é dòu
鸡声鹅斗jī zhēng é dòu
鸡争鹅斗jī míng yè gēng
鸡鸣馌耕jī fū hè fà
鸡肤鹤发jī wěi jiǔ huì
鸡尾酒会jī quǎn sāng má
鸡犬桑麻jī quǎn bù ān
鸡犬不安bēi míng
悲鸣sī míng
嘶鸣ěr míng
耳鸣zhēng míng
争鸣léi míng
雷鸣gòng míng
共鸣hōng míng
轰鸣cháng míng
长鸣zòu míng qǔ
奏鸣曲zì míng zhōng
自鸣钟dà míng dà fàng
大鸣大放áo míng biē yīng
鳌鸣鳖应tuó míng biē yīng
鼍鸣鳖应yuán míng biē yìng
鼋鸣鳖应dōng míng xī yīng
东鸣西应shān míng gǔ yīng
山鸣谷应zì míng dé yì
自鸣得意yī míng jīng rén
一鸣惊人fèng míng lín chū
凤鸣麟出hè míng zhī shì
鹤鸣之士zhōng míng lòu jìn
钟鸣漏尽jī míng qǐ wǔ
鸡鸣起舞hú míng gōu zhōng
狐鸣篝中hú míng gōu huǒ
狐鸣篝火hú míng yú shū
狐鸣鱼书fèng míng hè lì
凤鸣鹤唳zhōng míng dǐng shí
钟鸣鼎食wā míng chán zào
蛙鸣蝉噪wā míng chī jiào
蛙鸣鸱叫hú míng xiāo zào
狐鸣枭噪wā míng gǒu fèi
蛙鸣狗吠lǘ míng gǒu fèi
驴鸣狗吠jī míng ér qǐ
鸡鸣而起cháo míng diàn chè
潮鸣电掣cháo míng diàn zhì
潮鸣电挚jī míng gǒu dào
鸡鸣狗盗zhōng míng dǐng liè
钟鸣鼎列zhōng míng dǐng zhòng
钟鸣鼎重wā míng yǐn jiào
蛙鸣蚓叫chóng míng zhōng yuè
虫鸣螽跃hè míng jiǔ gāo
鹤鸣九皋jī míng gǒu fèi
鸡鸣狗吠fèng míng cháo yáng
凤鸣朝阳jī míng jiè dàn
鸡鸣戒旦jī míng hòu dàn
鸡鸣候旦jī míng quǎn fèi
鸡鸣犬吠hú míng gǒu dào
狐鸣狗盗lǘ míng quǎn fèi
驴鸣犬吠nán míng gū zhǎng
难鸣孤掌jī míng yè gēng
鸡鸣馌耕ěr míng mù xuàn
耳鸣目眩léi míng wǎ fǔ
雷鸣瓦釜yīng míng qiú yǒu
嘤鸣求友lóng míng shī hǒu
龙鸣狮吼cháng míng dōu wèi
长鸣都尉luán míng fèng zòu
鸾鸣凤奏鸡鸣狗吠,
⒈ 见“鸡鸣狗吠”。
鸡啼狗叫。形容乡野田舍人群聚居的情景。《三国演义．第六○回》：「鸡鸣犬吠相闻，市井闾阎不断。」也作「鸡鸣狗吠」。
见“鸡鸣狗吠”。
战国·邹·孟轲《孟子·公孙丑上》：“鸡鸣狗吠相闻，而达乎四境，而齐有其民矣。”
朱自清《瑞士》：“稀稀疏疏错错落落的房舍，仿佛有鸡鸣犬吠的声音。”
鸡鸣狗吠
鸡鸣犬吠作定语、宾语；形容百姓安居乐业。
查看更多