zhèng miàn
正面zhuō miàn
桌面biǎo miàn
表面bèi miàn
背面jiàn miàn
见面wù miàn
晤面tǐ miàn
体面huà miàn
画面mén mian
门面yè miàn
页面dì miàn
地面bǎn miàn
版面fù miàn
负面quán miàn
全面běi miàn
北面nán miàn
南面bái miàn
白面dāng miàn
当面fǎn miàn
反面hòu miàn
后面qián miàn
前面sì miàn
四面chǎng miàn
场面lòu miàn
露面yòu miàn
右面yī miàn
一面wài miàn
外面lǐ miàn
里面piàn miàn
片面fú miàn
幅面shì miàn
市面jú miàn
局面jié miàn
截面liǎn miàn
脸面fāng miàn
方面diàn miàn
店面yán miàn
颜面shàng miàn
上面chǎo miàn
炒面liáng miàn
凉面shuǐ miàn
水面chū miàn
出面tóu mian
头面chuāng miàn
创面duì miàn
对面fā miàn
发面dōng miàn
东面duàn miàn
断面cè miàn
侧面qíng miàn
情面huì miàn
会面fēng miàn
封面fú miàn
浮面shū miàn
书面lóu miàn
楼面píng miàn
平面mǐ miàn
米面hǎi miàn
海面qiē miàn
切面guà miàn
挂面piào miàn
票面yīn miàn
阴面jiè miàn
界面móu miàn
谋面tāng miàn
汤面xià miàn
下面jiē miàn
街面jiǎo miàn
脚面lā miàn
拉面yíng miàn
迎面wū miàn
屋面pōu miàn
剖面qū miàn
曲面shòu miàn
寿面xié miàn
斜面pū miàn
扑面zuǒ miàn
左面lù miàn
路面pù miàn
铺面ài miàn zi
爱面子qiú miàn jìng
球面镜píng miàn jìng
平面镜zhēn miàn mù
真面目yòu miàn zhuān
釉面砖biǎo miàn huà
表面化biǎo miàn jī
表面积piàn miàn xìng
片面性dì miàn shuǐ
地面水liǎng miàn pài
两面派xiào miàn hǔ
笑面虎diū miàn zi
丢面子píng miàn tú
平面图pōu miàn tú
剖面图duō miàn shǒu
多面手fāng miàn jūn
方面军jiǎ miàn jù
假面具gé miàn gé xīn
革面革心mǎn miàn chūn fēng
满面春风bàn miàn zhī jiù
半面之旧bā miàn líng lóng
八面玲珑yī miàn zhī cí
一面之辞bā miàn wēi fēng
八面威风zuì miàn àng bèi
晬面盎背fù miàn bǎi chéng
富面百城nán miàn bǎi chéng
南面百城miàn miàn jù dào
面面俱到bā miàn zhāng luo
八面张罗bā miàn jiàn guāng
八面见光bā miàn shǐ fēng
八面驶风sì miàn bā fāng
四面八方bā miàn shòu dí
八面受敌bā miàn yíng chè
八面莹澈bā miàn yuán tōng
八面圆通miàn miàn yuán dào
面面圆到miàn miàn jù yuán
面面俱圆sì miàn chǔ gē
四面楚歌sì miàn shòu dí
四面受敌liǎng miàn sān dāo
两面三刀xiào miàn yè chā
笑面夜叉bái miàn shū láng
白面书郎bái miàn rú guān
白面儒冠bàn miàn zhī jiāo
半面之交bàn miàn bù wàng
半面不忘yī miàn zhī jiāo
一面之交yī miàn zhī yuán
一面之缘yī miàn rú jiù
一面如旧yī miàn zhī cí
一面之词rén miàn gǒu xīn
人面狗心běi miàn chēng chén
北面称臣nán miàn chēng gū
南面称孤nán miàn chēng zūn
南面称尊yǎn miàn shī sè
掩面失色sì miàn pèng bì
四面碰壁sì miàn chū jī
四面出击hú miàn jiū xíng
鹄面鸠形bì miàn yǐn xíng
避面尹邢dāng miàn cuò guò
当面错过tiě miàn wú sī
铁面无私gé miàn liǎn shǒu
革面敛手fǎn miàn rén wù
反面人物liǎng miàn tǎo hǎo
两面讨好mǎn miàn hóng guāng
满面红光zhuǎn miàn wú qíng
转面无情bái miàn shū shēng
白面书生biǎo miàn wén zhāng
表面文章biǎo miàn zhāng lì
表面张力fǎn miàn wén zhāng
反面文章fǎn miàn wú qíng
反面无情niǎo miàn hú xíng
鸟面鹄形hú miàn niǎo xíng
鹄面鸟形wū miàn hú xíng
乌面鹄形dāng miàn chū chǒu
当面出丑mǎn miàn xiū cán
满面羞惭xiū miàn jiàn rén
羞面见人mǎn miàn hán chūn
满面含春miàn miàn xiāng qù
面面相觑rén miàn shòu xīn
人面兽心fěn miàn yóu tóu
粉面油头miàn miàn sī qù
面面厮觑miàn miàn xiāng dǔ
面面相睹rén miàn guǐ xīn
人面鬼心yī miàn zhī yǎ
一面之雅qīng miàn liáo yá
青面獠牙gòu miàn péng tóu
垢面蓬头fǎn miàn jiào yuán
反面教员lù miàn pāo tóu
露面抛头qiáng miàn ér lì
墙面而立mǎ miàn niú tóu
马面牛头tuò miàn zì gān
唾面自干fěn miàn zhū chún
粉面朱唇fěn miàn hán chūn
粉面含春gé miàn xǐ xīn
革面洗心rén miàn táo huā
人面桃花tóu miàn rén wù
头面人物sù miàn cháo tiān
素面朝天miàn miàn zhōu dào
面面周到miàn miàn jiē dào
面面皆到shí miàn mái fú
十面埋伏jiè miàn diào sāng
借面吊丧méng miàn sàng xīn
蒙面丧心yán miàn sǎo dì
颜面扫地miàn miàn xiāng kuī
面面相窥miàn miàn xiāng kàn
面面相看yǎng miàn tuò tiān
仰面唾天liǎng miàn èr shé
两面二舌fāng miàn dà ěr
方面大耳píng miàn jǐ hé
平面几何shì miàn róng yán
拭面容言yī miàn zhī shí
一面之识tiě miàn yù shǐ
铁面御史tiě miàn qiāng yá
铁面枪牙bái miàn rú shēng
白面儒生lěng miàn hán tiě
冷面寒铁gé miàn quān xīn
革面悛心yǎng miàn cháo tiān
仰面朝天yī miàn zhī kuǎn
一面之款qíng miàn nán què
情面难却面子,美观,场所,颜面,场合,体面,排场,好看,局面,场地,
场面chǎngmiàn
(1) 叙事性文学作品或戏剧、电影中,人物之间在一定的时间和环境中互相发生关系而构成的生活情景
例老工人讲家史的场面很感人例一个宏伟的戏剧场面英scene;spectacle(2) 泛指一定场合下的情景
例他喜欢这个场面英occasion(3) 排场
例支撑场面英facade; front; appearance(4) 指戏曲演出时伴奏的人和乐器。管乐器和弦乐器叫文场面,锣鼓叫武场面
英performer and instruments⒈ 指戏曲演出时伴奏的乐器和演奏者。乐队分文武两种,管乐和弦乐是文场面,锣鼓是武场面。也说文场、武场。
引清李斗《扬州画舫录·新城北录下》:“后场一曰场面,以鼓为首,一面谓之单皮鼓,两面则谓之葧薺鼓。名其技曰鼓板。”
梅兰芳《鼓王刘宝全的艺术创造》:“他自己按腔,同时和我们场面上的人,逐字逐句反复推敲,不断修改,精益求精。”
⒉ 表演的场地。
引鲁迅《准风月谈·看变戏法》:“孩子在场面上也要吃苦,或者大人踏在他肚子上,或者将他的两手扭过来,他就显出很苦楚,很为难,很吃重的相貌,要看客解救。”
⒊ 叙事性文学作品情节发展过程中的基本单位,是人物在一定时间、环境中相互发生关系而构成的生活画面。
引秦牧《艺海拾贝·核心》:“我( 恩格斯 )认为倾向应当从场面和情节中自然而然地流露出来,而不应当特别把它指点出来。”
⒋ 犹局面;场合。泛指一定场合下的情景。
引《儿女英雄传》第三十回:“头一件得帮助你中个举人,会上个进士,点了翰林,先交代了读书这个场面。”
浩然《艳阳天》第八章:“这类事闹久了, 韩百仲也烦了,就采取躲着走的办法,不论什么场面,只要有马之悦在,他就撅着嘴,一言不发。”
⒌ 排场;体面。
引《二十年目睹之怪现状》第七九回:“又算定到了那天,有几个客来,屈着指头,算来算去,甚么都有了,连外国人都可以设法请几个来撑持场面,炫耀邻里。”
萧红《小城三月》:“她们是八旗人,也就是满人,满人才讲究场面呢,所有的族中的年青的媳妇都必得到场,而个个打扮得如花似玉。”
场合、局面。
场读音:cháng,chǎng[ chǎng ]
1. 处所,许多人聚集或活动的地方:场子。场地。场所。
2. 量词,用于文娱体育活动:场次。
3. 比赛地,舞台:上场。下场。粉墨登场。捧场。
4. 戏剧作品和戏剧演出中因场景变化或人物上下场而划分的段落:三幕五场。
5. 物质存在的一种特殊形式:电场。磁场。
面读音:miàn面miàn(1)(名)头的前部;脸:~孔。(2)(动)向着:背山~水。(3)(名)(~儿)物体的表面;有时特指某些物体的上部的一层:水~|地~|桌~。(4)(动)当面:~谈|~洽。(5)(名)(~儿)东西露在外面的那一层或纺织的正面:鞋~。(6)(名)几何学上称线移动所成的形迹;有长有宽;没有厚:平~|~积。(7)(名)部位或方面:正~|片~。(8)(助)方位词后缀:上~|前~|外~|西~。(9)(量)ɑ)用于扁平的物件:一~镜子。b)用于会见的次数:一~镜子。b)用于会见的次数面miàn(1)(名)粮食磨成的粉;特指小麦磨成的粉:白~|豆~。(2)(名)(~儿)粉末:药~儿。(3)(名)面条:挂~|切~。(4)(形)〈方〉指某些食物纤维少而柔软:~瓜。