xián xiá
闲暇xián liáo
闲聊xián shì
闲适xián qián
闲钱xián zhì
闲置xián jū
闲居xián chě
闲扯xián huà
闲话xián tán
闲谈xián guàng
闲逛xián dàng
闲荡xián rén
闲人xián shì
闲事xián sǎn
闲散xián qíng
闲情xián xīn
闲心xián gōng fu
闲工夫xián yán xián yǔ
闲言闲语xián fēi xián shì
闲非闲是xián shì xián fēi
闲是闲非xián zá rén děng
闲杂人等xián qíng yì zhì
闲情逸致xián qíng yì qù
闲情逸趣xián qíng bié zhì
闲情别致xián huā yě cǎo
闲花野草xián huā yě cǎo
闲花埜草xián cáo lěng jú
闲曹冷局xián yán lěng yǔ
闲言冷语xián chá làng jiǔ
闲茶浪酒xián chóu wàn zhǒng
闲愁万种xián jiàn céng chū
闲见层出xián yún gū hè
闲云孤鹤xián xié cún chéng
闲邪存诚xián yán suì yǔ
闲言碎语xián yán zhuì yǔ
闲言赘语xián yán pō yǔ
闲言泼语xián yán cháng yǔ
闲言长语xián yán dàn yǔ
闲言淡语xián yún yě hè
闲云野鹤xián qíng yì zhì
闲情逸志xián shén yě guǐ
闲神野鬼xián ōu yě lù
闲鸥野鹭悠闲,逍遥,安闲,清闲,安逸,自在,
失落,奔波,烦忧,难受,
闲适xiánshì
(1) 清闲安适
(.好工具)英leisurely and fortable⒈ 亦作“间适”。亦作“闲适”。妾代嫡妻之意。
引《汉书·杜钦传》：“以改前之容侍於未衰之年，而不以礼为制，则其原不可救而后徠异态；后徠异态，则正后自疑而支庶有间适之心。”
颜师古注：“间，代也，音居莧反。适读曰嫡。”
⒉ 亦作“间适”。亦作“闲适”。清闲安逸；优游自在。
引唐白居易《与元九书》：“至於‘讽諭’者，意激而言质；‘闲适’者，思澹而词迂：以质合迂，宜人之不爱也。”
宋苏轼《与监丞事书》：“君自名臣子，才美渐著，岂復久浮沉里中，宜及今为乐。异时一为世故所縻，求此閒适，岂可復得耶？”
清宣鼎《夜雨秋灯录续集·石郎蓑笠墓》：“时以短笛自娱，意亦閒适。”
郁达夫《一个人在途上》：“这一年的暑假，总算过得最快乐，最闲适。”
悠闲安适。