mìng lìng
命令dōng lìng
冬令zé lìng
责令cí lìng
辞令sī lìng
司令hào lìng
号令yán lìng
严令kǒu lìng
口令xià lìng
下令tōng lìng
通令dāng lìng
当令shí lìng
时令xià lìng
夏令fǎ lìng
法令jìn lìng
禁令míng lìng
明令hè lìng
喝令xùn lìng
训令jí lìng
即令jié lìng
节令jūn lìng
军令zhǐ lìng
指令shǒu lìng
手令lè lìng
勒令qiáng lìng
强令chuán lìng
传令zhèng lìng
政令diào lìng
调令xiàn lìng
县令sī lìng yuán
司令员fā lìng qiāng
发令枪sī lìng bù
司令部xià lìng shí
夏令时jūn lìng zhuàng
军令状xià lìng yíng
夏令营fèng lìng chéng jiào
奉令承教bào lìng shǒu lǜ
抱令守律léi lìng fēng xíng
雷令风行hào lìng rú shān
号令如山gēng lìng míng hào
更令明号lì lìng zhì hūn
利令智昏zhāo lìng xī gǎi
朝令夕改jūn lìng rú shān
军令如山cóng lìng rú liú
从令如流sān lìng wǔ shēn
三令五申bù lìng ér xìn
不令而信zhāo lìng mù gǎi
朝令暮改zhāo lìng xī gēng
朝令夕更mìng lìng zhǔ yì
命令主义lì lìng zhì hūn
利令志惛zhāo lìng yè dùn
朝令夜遁zhèng lìng bù yī
政令不一迫令,勒逼,
商量,商议,协商,
勒令lèlìng
(1) 不管对方愿意与否，强令从事
例勒[.好工具]令下笔英pel by legal authority⒈ 以命令方式强制人做某事。
引唐刘知几《史通·忤时》：“以僕曹务多闲，勒令专知下笔。”
宋罗大经《鹤林玉露》卷七：“高宗曰：‘ 孟子发挥王道， 説之何人，乃敢非之！’勒令致仕。”
《二十年目睹之怪现状》第七三回：“下了个札给歷城县，勒令即刻将弥轩驱逐出院。”
李劼人《天魔舞》第十四章：“唐二爷也入了佛门，勒令一家人都不准吃牛肉。”
以命令方式强制别人遵从。