gè gè
各各gè zhǒng
各种gè bié
各别gè zì
各自gè sè
各色gè jí
各级gè gè
各个gè láng láng
各琅琅gè là là
各剌剌gè zhī zhī
各支支gè zhǒng gè yàng
各种各样gè shì gè yàng
各式各样gè sè gè yàng
各色各样gè mén gè hù
各门各户gè háng gè yè
各行各业gè jiù gè wèi
各就各位gè ān shēng yè
各安生业gè ān shēng lǐ
各安生理gè ān běn yè
各安本业gè zì wéi zhèng
各自为政gè yǒu suǒ ài
各有所爱gè xiǎn shén tōng
各显神通gè zhí yī cí
各执一词gè shū jǐ jiàn
各抒己见gè yǒu qiān qiū
各有千秋gè yǒu suǒ duǎn
各有所短gè xíng qí dào
各行其道gè gè jī pò
各个击破gè bèn dōng xī
各奔东西gè zì wéi zhàn
各自为战gè bèn qián chéng
各奔前程gè xíng qí shì
各行其是gè yǒu lì bì
各有利弊gè yǒu suǒ cháng
各有所长gè zhí suǒ jiàn
各执所见gè sè rén děng
各色人等gè cóng qí zhì
各从其志gè cóng qí lèi
各从其类gè wèi qí zhǔ
各为其主gè chí jǐ jiàn
各持己见gè shàn shèng cháng
各擅胜场gè qǔ suǒ cháng
各取所长gè qǔ suǒ xū
各取所需gè dé qí suǒ
各得其所gè jìn suǒ néng
各尽所能gè yǒu suǒ hào
各有所好gè shū suǒ jiàn
各抒所见gè yǒu suǒ zhí
各有所职gè bù xiāng xià
各不相下gè xíng qí zhì
各行其志gè sī qí shì
各司其事gè jìn qí zé
各尽其责gè dé qí yí
各得其宜gè sè míng yàng
各色名样gè bù xiāng móu
各不相谋gè zhí jǐ jiàn
各执己见gè xiǎn shēn shǒu
各显身手gè rú qí yì
各如其意gè bù xiāng ràng
各不相让gè mén lìng hù
各门另户bù dé
不得zì dé
自得zǒng děi
总得xiǎn de
显得xiǎo de
晓得fēn de
分得shǐ de
使得bó dé
博得yíng dé
赢得qǔ dé
取得huò dé
获得lǎn de
懒得shěng de
省得lái de
来得xīn dé
心得miǎn de
免得jué de
觉得fēi děi
非得dī de
滴得dǒng de
懂得duó de
夺得zhēng de
争得jì de
记得shě de
舍得gòu dé
购得zhí dé
值得nán dé
难得rèn de
认得yào dé
要得liǎo dé
了得bù dé bù
不得不bù dé yǐ
不得已jīn de qǐ
禁得起shuō de lái
说得来kào de zhù
靠得住jìn de zhù
禁得住huá de lái
划得来kàn de qǐ
看得起chī de xiāo
吃得消chī de kāi
吃得开tán de lái
谈得来guò de qù
过得去bù dé liǎo
不得了fó dé jiǎo
佛得角duì de qǐ
对得起fàn de zháo
犯得着shǔ de zháo
数得着lái de jí
来得及suǒ dé shuì
所得税bù dé bù ěr
不得不尔chǔ dé chǔ gōng
楚得楚弓xuán dé xuán shī
旋得旋失huàn dé huàn shī
患得患失guǐ dé guǐ shī
佹得佹失wú dé wú sàng
无得无丧hóng de fā zǐ
红得发紫zhì dé yì mǎn
志得意满tān dé wú yàn
贪得无厌shì dé qí fǎn
适得其反xiāng dé yì zhāng
相得益彰bù dé qí suǒ
不得其所bù dé qí sǐ
不得其死nán dé hú tú
难得糊涂yī dé zhī gōng
一得之功zì dé qí lè
自得其乐bù dé rén xīn
不得人心bù dé yào lǐng
不得要领xiān dé wǒ xīn
先得我心yī dé zhī jiàn
一得之见bù dé kāi jiāo
不得开交bù dé ér zhī
不得而知qì dé zhì mǎn
气得志满dǎ dé huǒ rè
打得火热yǎo dé cài gēn
咬得菜根shēn dé rén xīn
深得人心niǎo dé gōng cáng
鸟得弓藏gè dé qí suǒ
各得其所sǐ dé qí suǒ
死得其所yì dé zhì mǎn
意得志满qiáng dé yì pín
强得易贫gè dé qí yí
各得其宜xiāng dé shèn huān
相得甚欢xiāng dé wú jiàn
相得无间dà dé rén xīn
大得人心dú dé zhī jiàn
独得之见bù dé wéi wù
不得违误jì dé lì yì
既得利益shuō dé guò qù
说得过去xiāng dé yì zhāng
相得益章zhì dé qì yíng
志得气盈yī dé zhī yú
一得之愚shǔ dé qí lóng
蜀得其龙bù dé shàn zhōng
不得善终tǔ ěr qí
土耳其fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难fàn fàn qí cí
泛泛其词kuā kuā qí tán
夸夸其谈jiá jiá qí nán
戛戛其难qià rú qí fèn
恰如其分ài fēi qí dào
爱非其道fàn fàn qí cí
泛泛其词dú shàn qí shēn
独善其身shì rú qí fèn
适如其分bù ān qí shì
不安其室shēn lín qí jìng
身临其境dòng chá qí jiān
洞察其奸zì shí qí lì
自食其力kuā kuā qí tán
夸夸其谈shén hū qí shén
神乎其神wú chū qí yòu
无出其右shì dé qí fǎn
适得其反bù shèng qí rèn
不胜其任liǎng quán qí měi
两全其美lè zài qí zhōng
乐在其中ruò wú qí shì
若无其事bù yàn qí fán
不厌其烦bù dé qí suǒ
不得其所bù dé qí sǐ
不得其死dú xíng qí shì
独行其是shǎn shuò qí cí
闪烁其词zì shí qí guǒ
自食其果gè xíng qí dào
各行其道bù sī qí lì
不私其利zhèng zhòng qí cí
郑重其辞zì dé qí lè
自得其乐wù shāng qí lèi
物伤其类zì shí qí yán
自食其言gè xíng qí shì
各行其是zhé rén qí wěi
哲人其萎zuò xiǎng qí chéng
坐享其成miǎn wéi qí nán
勉为其难shǎn shuò qí cí
闪烁其辞shàng xià qí shǒu
上下其手niè zú qí jiān
蹑足其间bù fá qí rén
不乏其人zuò xiǎng qí gōng
坐享其功zì qǔ qí huò
自取其祸wù jìn qí yòng
物尽其用sān jiān qí kǒu
三缄其口yán guò qí shí
言过其实nǐ fēi qí lún
拟非其伦nǐ fēi qí lún
儗非其伦fá dāng qí zuì
罚当其罪huái bì qí zuì
怀璧其罪chēng hū qí hòu
瞠乎其后míng fù qí shí
名副其实míng fú qí shí
名符其实xū yǒu qí biǎo
虚有其表wēi hū qí wēi
微乎其微gè cóng qí zhì
各从其志gè cóng qí lèi
各从其类bù gǎi qí lè
不改其乐gè wèi qí zhǔ
各为其主bù yàn qí xiáng
不厌其详nán hū qí nán
难乎其难bīng zài qí jǐng
兵在其颈shèn zhòng qí shì
慎重其事zhèng zhòng qí shì
郑重其事bù shèng qí fán
不胜其烦bù shèng qí kǔ
不胜其苦bù jì qí shù
不计其数zài bù qí rán
再不其然rén jìn qí cái
人尽其才miǎo hū qí xiǎo
眇乎其小huì féng qí shì
会逢其适yòng fēi qí rén
用非其人dà zhāng qí cí
大张其词èr sān qí cāo
二三其操zhāng dà qí cí
张大其辞cè shēn qí jiān
厕身其间cè zú qí jiān
厕足其间wén guò qí shí
文过其实dòng zhú qí jiān
洞烛其奸dòng xī qí jiān
洞悉其奸dòng jiàn qí jiān
洞见其奸dé shòu qí jiān
得售其奸yǐ shòu qí jiān
以售其奸sān shé qí gōng
三折其肱dú shàn qí měi
独擅其美wǔ shì qí chāng
五世其昌yǒng shì qí fāng
永世其芳shì jì qí měi
世济其美hán hú qí cí
含糊其辞yī fǎn qí dào
一反其道guò shèn qí cí
过甚其辞yǐn yuē qí cí
隐约其辞gè dé qí suǒ
各得其所yù chéng qí měi
玉成其美chēng hū qí hòu
瞠呼其后wàng hū qí xíng
忘乎其形shén hū qí jì
神乎其技rú wú qí shì
如无其事jiá jiá qí nán
戛戛其难shì dāng qí chōng
适当其冲shǒu dāng qí chōng
首当其冲kuā dà qí cí
夸大其词qū jìn qí tài
曲尽其态sǐ dé qí suǒ
死得其所rì yuè qí chú
日月其除qǔ jìn qí miào
曲尽其妙tū rú qí lái
突如其来guǒ bù qí rán
果不其然zhù zhóu qí kōng
杼柚其空tiān jiǎ qí nián
天假其年yǐn yuē qí cí
隐约其词zhāng dà qí cí
张大其词zhāng dà qí shì
张大其事zhāng huáng qí shì
张皇其事gù shèn qí cí
故甚其词guò shèn qí cí
过甚其词zhī wú qí cí
支吾其词fǎn zhì qí shēn
反治其身hán hu qí cí
含糊其词míng guò qí shí
名过其实tiān jiǎ qí biàn
天假其便tiān duó qí pò
天夺其魄tiān yòu qí zhōng
天诱其衷tán guò qí shí
谈过其实mò míng qí miào
莫名其妙guǒ rú qí yán
果如其言lǐ guò qí cí
理过其辞kuā dà qí cí
夸大其辞shùn cóng qí měi
顺从其美gè xíng qí zhì
各行其志gè sī qí shì
各司其事gè jìn qí zé
各尽其责gè dé qí yí
各得其宜yǎn hū qí rán
俨乎其然shēn dāng qí jìng
身当其境zì yuán qí shuō
自圆其说dú xíng qí dào
独行其道èr sān qí yì
二三其意èr sān qí jié
二三其节èr sān qí dé
二三其德shì dāng qí shí
适当其时yán tí qí ěr
言提其耳lián dǐ qí xì
连抵其隙suì yù qí mò
岁聿其莫yǔn zhí qí zhōng
允执其中tài shān qí tuí
泰山其颓bù yàn qí fán
不厌其繁shì jū qí fǎn
适居其反qióng jí qí miào
穷极其妙shēn rù qí jìng
身入其境bù zhī qí xiáng
不知其详qī yǐ qí fāng
欺以其方gōng féng qí shèng
躬逢其盛dì jìn qí lì
地尽其利shì féng qí shí
适逢其时shì féng qí huì
适逢其会gōng féng qí shèng
恭逢其盛mí féng qí què
弥缝其阙tú yǒu qí míng
徒有其名zì qǔ qí jiù
自取其咎gāo xià qí shǒu
高下其手zì xíng qí shì
自行其是gè rú qí yì
各如其意jiāng shùn qí měi
将顺其美yù guò qí shí
誉过其实tǔ ěr qí rén
土耳其人sī guī qí cí
思归其雌guǐ kàn qí shì
鬼瞰其室mò míng qí miào
莫明其妙rén bǎi qí shēn
人百其身shēn lì qí jìng
身历其境xīn zhī qí yì
心知其意mǎ niú qí fēng
马牛其风yǐ shòu qí jì
以售其伎qīn lín qí jìng
亲临其境shě wǒ qí shuí
舍我其谁qū jìn qí qiǎo
曲尽其巧bù kān qí yōu
不堪其忧shǔ dé qí lóng
蜀得其龙yǒu zuò qí máng
有作其芒wén sì qí rén
文似其人wén rú qí rén
文如其人yù chéng qí shì
玉成其事qín shī qí lù
秦失其鹿fèi fēi qí zhǔ
吠非其主各得其所,
⒈ 谓人或事物都得到适当的安置。
引《荀子·正论》：“圣王在上，图德而定次，量能而授官，皆使民载其事而各得其宜。”
唐封演《封氏闻见记·漳渎》：“请以漳水为一瀆，并前为五。以淮水配西岳， 漳水配北岳， 济水配中岳，庶随正方，各得其宜，阴阳克和，风雨时若。”
人或事物都得到适当的安置。
谓人或事物都得到适当的安置。
《荀子·正论》：“圣王在上，图德而定次，量能而授官，皆使民载其事而各得其宜。”
请以漳水为一渎，并前为五。以淮水配西岳，漳水配北岳，济水配中岳，庶随正方，各得其宜，阴阳克和，风雨时若。唐·封演《封氏闻见记·漳渎》
各得其所
各得其宜作谓语；指各人都得到满足。
查看更多
各读音：gè,gě[ gè ]
1. 每个，彼此不同：各别。各得其所。各尽所能。各有千秋。各自为政。
得读音：dé,děi,de[ dé ]1. 获取，接受：得到。得失。得益。得空（kòng）。得便。得力。得济。心得。
2. 适合：得劲。得当（dàng ）。得法。得体。
3. 满意：得意。扬扬自得。
4. 完成，实现：饭得了。得逞。得志（多指满足名利的欲望）。
5. 可以，许可：不得随地吐痰。
6. 口语词（a.表禁止，如“得了，别说了”；b.表同意，如“得，就这么办”）。
其读音：qí[ qí ]
1. 第三人物代词，相当于“他（她）”、“他们（她们）”、“它（它们）”；“他（她）的”、“他们（她们）的”、“它（们）的”：各得其所。莫名其妙。三缄其口。独行其是。自食其果。
2. 指示代词，相当于“那”、“那个”、“那些”：其他。其余。其次。文如其人。名副其实。言过其实。
3. 那里面的：其中。只知其一，不知其二。
4. 连词，相当于“如果”、“假使”：“其如是，熟能御之？”
5. 助词，表示揣测、反诘、命令、劝勉：“其如土石何？”
6. 词尾，在副词后：极其快乐。大概其。
宜读音：yí宜yí(1)（形）合适：相～｜适～｜权～之计｜因地制～。(2)（动）应当（今多用否定式）：不～操之过早。(3)（动）〈书〉当然；无怪：～其无往而不利。(4)姓。